Ο Alexis με τους εφοπλιστές, όταν έπαιρνε το χρίσμα για να εφαρμόσει το 3ο μνημόνιο
Το ΤΙΜΕ αναφέρεται στο ειδικό προνομιακό καθεστώς που απολαμβάνουν οι Έλληνες εφοπλιστές, μέσω μάλιστα του Συντάγματος που σε διάταξη που προστέθηκε πριν από μισό αιώνα, απαγορεύει να φορολογηθούν οι εφοπλιστές για όσα κερδίζουν στο εξωτερικό, σε μια χαρακτηριστική πτυχή της πολιτικής επιρροής που έχουν απολαύσει οι ολιγάρχες για δεκαετίες στην Ελλάδα.
«Δεν κάνουν φιλανθρωπίες, δεν πληρώνουν φόρους, δεν ξεκινούν νέες επιχειρήσεις", λέει στο περιοδικό μέλος της «μυστικοπαθούς κάστας».
Στην συμπεριφορά των εφοπλιστών στην Ελλάδα στην περίοδο της κρίσης αναφέρεται σε συνέντευξη του στο περιοδικό ΤΙΜΕ, ο -εφοπλιστής...
και ο ίδιος- Ανδρέας Δρακόπουλος, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του κοινωφελούς Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».
"Είμαι πολύ αναστατωμένος με αυτή την κατηγορία των ανθρώπων", λέει σε συνέντευξή του στο γραφείο του την Αθήνα, «ένα πολυτελές και αυστηρά φρουρούμενο γραφείο απέναντι από την αμερικανική πρεσβεία».
«Δεν είναι τίποτα προσωπικό. Ξέρω κάποιους από αυτούς. Είναι φίλοι μου, παλιοί συμμαθητές. Αλλά είμαι πολύ πεπεισμένος, ότι ηθικά και πρακτικά, δεν κάνουν αρκετά, ότι θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερα ", τονίζει.
Το περιοδικό κάνει λόγο για «μυστικοπαθή κάστα» και αναφέρει τον Δρακόπουλο ως έναν από τα μέλη αυτής της κάστας που ενώ η κρίση εξελίσσεται σε ολοκληρωτική καταστροφή, μιλάει για την αποτυχία της να βοηθήσει την Ελλάδα.
Την ώρα της ύφεσης, μιας ύφεσης πιο παρατεταμένης από αυτή του ’29 στις ΗΠΑ, οι πλουσιότερες οικογένειες της χώρας κάθονται πάνω στις περιουσίες τους ενώ τα εκατομμύρια των συμπατριωτών τους έχουν βουλιάξει στη φτώχεια, επισημαίνει το περιοδικό.
"Δεν κάνουν φιλανθρωπίες, δεν πληρώνουν φόρους, δεν ξεκινούν νέες επιχειρήσεις", λέει ο Δρακόπουλος.
Το ΤΙΜΕ αναφέρεται στο ειδικό προνομιακό καθεστώς που απολαμβάνουν οι Έλληνες εφοπλιστές, μέσω μάλιστα του Συντάγματος που σε διάταξη που προστέθηκε πριν από μισό αιώνα απαγορεύει να φορολογηθούν οι εφοπλιστές για όσα κερδίζουν στο εξωτερικό, σε μια χαρακτηριστική πτυχή της πολιτικής επιρροής που έχουν απολαύσει οι ολιγάρχες για δεκαετίες στην Ελλάδα.
« Τις τελευταίες εβδομάδες, οι Ευρωπαίοι ηγέτες κάλεσαν την Ελλάδα να στρέψει περισσότερο οικονομικό βάρος πάνω στους σούπερ πλούσιους, κάτι που προφανώς απορρίφθηκε», γράφει το περιοδικό. ΤΙΜΕ: Την ώρα της καταστροφής οι Έλληνες εφοπλιστές κάθονται πάνω στις περιουσίες τους και στις φοροαπαλλαγές τους
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στη στάση του Αλέξη Τσίπρα πάνω σε αυτό το ζήτημα.
Ο συντάκτης επισημαίνει ότι στο αποκορύφωμα της κρίσης το 2012 δεσμεύτηκε να επιδιώξει συμφωνία με τη ναυτιλιακή βιομηχανία που θα καταργήσει «τις προκλητικές 58 διαφορετικές φορολογικές απαλλαγές" .
Αλλά-όπως επισημαίνει-ο Τσίπρας έκανε πίσω από αυτές τις υποσχέσεις από τότε που έγινε πρωθυπουργός τον Ιανουάριο, και έχει επικεντρωθεί αντ 'αυτού στο να πάρει την ελάφρυνση του χρέους από τους ξένους πιστωτές στην Ελλάδα.
Η πολιτική βούληση για να αλλάξει αυτή η ανωμαλία στο Ελληνικό Σύνταγμα είναι εξαιρετικά αδύναμη για γενιές και μια από τις αιτίες είναι το μέγεθος του εφοπλιστικού στόλου που απασχολεί περίπου 200.000 εργαζόμενους και διατηρεί άλλες 300,000 των μελών της οικογένειάς τους σε ένα έθνος 11 εκ. ανθρώπων.
«Είμαστε οι ηγέτες της παγκόσμιας οικονομίας," υπερηφανεύεται ο Νίκος Βερνίκος, Πρόεδρος του Επιμελητηρίου και εξέχων Έλληνας εφοπλιστής.
Ο ίδιος λέει ότι οι πλούσιοι Έλληνες έχουν μέσω κρίσης, παραμείνει πιστοί στη μακρά παράδοση της αποφυγής επίδειξης πλούτου, ιδίως σε περιόδους αυξανόμενης φτώχειας.
«Όταν οι Έλληνες υποφέρουν, δεν μπορώ να πάω στο νησί μου με ένα ακριβό αυτοκίνητο», λέει ο Βερνίκος.
Παρότι ο Βερνίκος δηλώνει ότι η καρδιά του είναι «γαλάζια» λέει ότι δεν θα ήταν φρόνιμο η κυβέρνηση να του αυξήσει τους φόρους, τονίζοντας ότι ο κλάδος του έχει ήδη συμφωνήσει σε μια εθελοντική αύξηση φόρων μετά από συνεννόηση με την προηγούμενη κυβέρνηση και αυτό, όπως υποστηρίζει, έχει αποδώσει εισφορές ύψους 105 εκ. ευρώ για την κυβέρνηση μέχρι το 2017, όταν η συμφωνία θα λήξει.
Αν, λέει, οι φόροι αυξηθούν, αυτό θα αναγκάσει τους εφοπλιστές να μεταφέρουν τις δραστηριότητες τους. Από την πλευρά του ο Δρακόπουλος που μαζί με τα δύο αδέλφια του κληρονόμησαν ένας μεγάλο μέρος της περιουσίας του Σταύρου Νιάρχου μετά το θάνατό του, τονίζει ότι η συνταγματική φορολογική απαλλαγή έχει χάσει τον σκοπό της.
Θεσμοθετήθηκε για να δελεάσει τους Έλληνες εφοπλιστές να επιστρέψουν στην πατρίδα τους από φορολογικούς παραδείσους, όπως το Μονακό.
"Αυτό έκανε τον Ωνάση και το θείο μου να γυρίσουν πίσω και να φτιάξουν τα διυλιστήρια πετρελαίου, τα ναυπηγεία και άλλες υποδομές», λέει ο Δρακόπουλος.
"Ήταν ένα διαφορετικό δίκαιο για διαφορετικές περιστάσεις. Αυτό έγινε έτσι για να έλθουν επενδύσεις. Αλλά πιστεύω ότι ο νόμος αυτός έχει κακοποιηθεί, " τονίζει. Ο Βερνίκος πάντως καλεί τον δημοσιογράφο να πάει σε ένα οποιοδήποτε νησί για να δεί τα έργα των εφοπλιστών, όπως σχολεία νοσοκομεία, δημαρχεία.
«Αλλά κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι εξελίξεις αυτές δεν είχαν πάντοτε ως στόχο τις φτωχότερες ομάδες του πληθυσμού.
Σύμφωνα με μια συμφωνία που επιτεύχθηκε με την ελληνική κυβέρνηση το 2006, περίπου δύο χρόνια πριν την κρίση, η οικογένεια Νιάρχου συμφώνησε να κατασκευάσει ένα τεράστιο πολιτιστικό κέντρο αξίας 600,000,000 δολαρίων.
Όταν παρουσιαστεί στις αρχές του επόμενου έτους, θα περιλαμβάνει μια νέα όπερα και μια νέα εθνική βιβλιοθήκη, ακόμη και αν η ελληνική πρωτεύουσα έχει ήδη αυτά τα πράγματα", σημειώνει το ΤΙΜΕ.
Ο Δρακόπουλος, ο οποίος λειτουργεί ως συν-πρόεδρος του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, αναγνωρίζει ότι όπερες και οι βιβλιοθήκες δεν μπορεί να είναι η πρωταρχική ανάγκη του ελληνικού λαού σε μια εποχή που η μισή νεολαία είναι άνεργοι.
Ασκεί και κριτική στην κυβέρνηση η οποία δεν μπορεί να συλλέξει τους φόρους παρομοιάζοντας τον εαυτό του ως τον "ηλίθιο θείο από την Αμερική που έρχεται και δίνει τα χρήματα του" .
Όταν ο πόνος της οικονομικής κρίσης έγινε πιο έντονος για την Ελλάδα το 2010, λέει, "κάναμε στους εαυτούς μας μια ερώτηση.
- Τι στο διάολο κάνουμε εδώ, τη δημιουργία ενός πολιτιστικού κέντρου, όταν η Ελλάδα υποφέρει". Τελικά, η οικογένεια αποφάσισε να συνεχίσει με το έργο αυτό ως έναν τρόπο για να ενισχύσει τη δημόσια ηθική και να δημιουργήσει την ελπίδα για ένα πιο ακμάζον μέλλον.
"Είναι μια κοινωνική επένδυση», λέει ο Δρακόπουλος.
Για την αντιμετώπιση των πιο άμεσων επιπτώσεων της κρίσης, η οικογένεια του δώρισε 100 εκατομμύρια δολάρια για την καταπολέμηση της πείνας και της φτώχειας το 2010 και άλλα 100 εκατομμύρια δολάρια για την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων το 2012.
Αυτή την εβδομάδα, καθώς η Ελλάδα φαινόταν να αποτυγχάνει να λάβει ένα ακόμη σχέδιο διάσωσης το Ίδρυμα Νιάρχος ανακοίνωσε ένα άλλο πρόγραμμα 100.000.000 δολαρίων για να βοηθήσει τις πλέον πληγείσες οικογένειες να ξεπεράσουν την κρίση.
Γενικότερα, έχει καταστεί ευκολότερο να εξασφαλιστούν φιλανθρωπικές δωρεές από πλούσιους Έλληνες από την έναρξη της κρίσης, λέει η Μαριλένα Μαμιδάκη, μια ναυτιλιακή κληρονόμος που ηγείται μιας φιλανθρωπικής προσπάθειας σε φτωχά παιδιά και τις οικογένειές τους .
Την περασμένη Δευτέρα, όταν οι ελληνικές τράπεζες έκλεισαν τις πόρτες τους για να αποτρέψουν ένα bank run, λέει ότι έλαβε μια κλήση από έναν από τους πλουσιότερους ιδιοκτήτες πλοίων στην Ελλάδα. "Μου είπε,« Ό, τι χρειάζεστε, απλά πείτε το και θα το έχετε ».
Παραδέχεται πάντως ότι οι ενισχύσεις τους δεν είναι πάντοτε ανάλογες του μεγέθους των περιουσιών τους. "Θα μπορούσαν να αγοράσουν τη μισή Ελλάδα», λέει.
Τουλάχιστον, θα μπορούσαν να επενδύσουν πολύ περισσότερο σε τοπικές επιχειρήσεις για να συμβάλουν στην άμβλυνση της ανεργίας ή να δώσουν φθηνά δάνεια σε νέους επιχειρηματίες, λέει ο Δρακόπουλος.
"Ως μια τάξη ανθρώπων, θα πρέπει να βγούμε έξω και να κάνουμε περισσότερα», τονίζει.
"Και μην αφήνετε κανέναν να σας ξεγελάσει. Θα μπορούσαν να κάνουν πολλά ", καταλήγει με νόημα.
Πηγή: www.lifo.gr
