Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Το Σινικό Τείχος- Εξαιρετική φωτογραφική περιήγηση από τον Πινγκουίνο

Posted by ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ Τρίτη, Απριλίου 15, 2014

Όχι, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να θυμηθείς την υψοφοβία σου! Και σταμάτα να κουνιέσαι, σείεται το βαγονέτο, θα βρεθούμε στο κενό μη-χειρότερα! Κράτα την αναπνοή σου και μην κοιτάς κάτου. Μόνο... πέρα, μακριά!


Κοίτα τα βουνά, τα λαγκάδια, τις πυκνόφυτες πλαγιές. Άσε το βλέμμα σου να χαθεί στους ομιχλώδεις ορίζοντες. Που ξωπίσω τους απλώνεται η εσωτερική Μογγολία και πέραν αυτής οι στέπες της κεντρικής Ασίας. Εκεί που ακόμα αντηχούν τα ποδοβολητά από τις τρομαχτικές ορδές του Τζένγκις Χαν. Που μ'ορμητήριό του το Καρακορούμ, ξεχύθηκε στα πέρατα της οικουμένης και μέσα από τον όλεθρο και τις εκατόμβες των νεκρών, έσιαξε τη μεγαλύτερη αυτοκρατορία που γνώρισε ποτές ο κόσμος. Σόρι αλλά θα σου τη χαλάσω την εικόνα: ο λόγος της μειωμένης ορατότητας δεν είναι μήτε η ομίχλη, μήτε τίποτις συννεφιές-συννεφιές-όταν-δεν-σε-βλέπω-έχω-ακεφιές. Ρύπανση είναι. Που απλώνεται σε μία τεράστια περιοχή. Ναι, δεν σου είπα τυχαία να κρατήσεις την αναπνοή σου. Σώπα και φθάνουμε.


Αναγνώστα αντικρίζεις ένα από τα πιο εντυπωσιακά πράματα που έχει κατασκευάσει ποτές ο άνθρωπος. Ελπίζω να'χεις βάλει άνετα παπουτσάκια και να'χεις αντοχές. Διότι σήμερις το πρόγραμμα περιλαμβάνει πεζοπορία. Ή για να το πω πιο σωστά, ανάβαση! Στο Σινικό Τείχος.



Η κατασκευή του ξεκίνησε τον 7ο αιώνα μ.Χ. όταν διάφορες κινέζικες επαρχίες απεφάσισαν να ενισχύσουν τα μέτρα προστασίας τους έναντι των νομαδικών φυλών της Κεντρικής Ασίας που όλο και τις παρενοχλούσαν. Μετά τα επιμέρους τμήματα ενώθηκαν και το ανσάμπλ έφθασε σε μήκος τα (κρατήσου) 21.000 χιλιόμετρα. Σα να λέμε, σαράντα δύο φορές η απόσταση Αθήνας-Θεσσαλονίκης. Τρεις φορές το μήκος του Νείλου. Μεγαλύτερο κι απ'τη δισκογραφία του Νταλάρα. Χιουτζ λέμε!



Το πρώτο που συνειδητοποιείς όταν εντέλει σε αφήνει το τελεφερίκ απάνου στο τείχος, είναι ότι ο περίπατός σου εκεί θα είναι μία τσάλεντζινγκ εμπειρία. Πρώτον, διότι ο κόσμος σε αυτό το τουρίστικ κομμάτι είναι απίθανα πολύς (μιλιούνια οι Κινέζοι!). Και δεύτερον, διότι αντιλαμβάνεσαι κάτι που μάλλον σου έχει διαφύγει ως πληροφορία: το τείχος είναι τρομακτικά ανηφοροκατηφορικό. Που σημαίνει ότι για να διανύσεις μία απόσταση διακοσίων μέτρων, θα σου βγει η γλώσσα, θα σιχτιρίσεις τους Μινγκ, θα μετανιώσεις πικρά την επιλογή σου να φορέσεις μοκασίνι (μα είσαι σοβαρός;) και μπορεί να κακοχωνέψεις εκείνο το σάντουιτς με τις γαρίδες που'χες σαβουριάσει καθ όπως περίμενες στην ατελείωτη ουρά για ν'ανέβεις στο τελεφερίκ.


Κάτσε να δώσω έξτρα έμφαση γιατί δεν νομίζω ότι έγινα αντιληπτός: το Σινικό Τείχος είναι απελπιστικά δύσκολο για περπάτημα. Σε κάποια σημεία έχει σκαλιά (που'ναι όμως κι αυτά καμπυλωτά και με κλίση και γλιστράνε), σε κάποια σημεία απλώς κρεμιέσαι από το βοηθητικό σίδερο και κλαις από την προσπάθειά σου να σκαρφαλώσεις στο πιο-επικλινές-δεν-γίνεται.


Να, ας πούμε η Τσου Λι με το λελουδάτο παντελόνι, το μαλλί Χυτήρογλου και τα τρέντι παπουτσάκια, ξέμεινε στο πρώτο κατοστάρι! Και πλέον, το στιλιστικό είναι το τελευταίο που την απασχολεί -αν και μεταξύ μας, κακώς!



Η θεία Μινγκούλα από την άλλη (μακρινή απόγονος των Μινγκ, από το χωριό) έχει θέσει ως στόχο ζωής να περπατήσει συνεχόμενα και τα είκοσι ένα χιλιάδες χιλιόμετρα του τείχους. Γι'αυτό τη φωνάζουμε και Φόρεστ Γκάμπ. Αν και μετά από τόση άσκηση και περπάτημα, μάλλον θα πρέπει να τη λέμε Φόρεστ Γάμπ. Γραμμωμένη μεν, άνευ χαλάουας δε.



Λοιπόν, για να μην λες ότι σε τραβολογάω χωρίς να σε ρωτήξω ποτές κατά που θέλεις να πάμε, βουαλά η πινακίδα, απεφάσισε εσύ! Δεξιά να δούμε το τέτοιο ή αριστερά να δούμε το απαυτό; Πρόσεχε καημένε μου τί θα επιλέξεις, διότι αν καταλάβω ότι ανεβοκατεβαίνω στο άσκοπο τους λόφους, δεν θα κατέβεις με το τελεφερίκ αλλά κουτρουβαλώντας.



Ορίστε, ως και η Αφρούλα σάστισε με την περίπτωσή σου! Παρακαλώ να πατρονάρεις το κόκκινο γιακαδάκι, θέλω κι εγώ να ραφτώ αντιστοίχως. Αν την ίδια αμφίεση πάντως, τη φανταστείς σε μία Αλίκη Βουγιουκλάκη των 60s, είναι ως και χαριτωμένη. Στην Αφρούλα συγκεκριμένα, είναι ως και κατακαημένη.


Γκρο πλαν στον Σφρα Γι Σμα Κι -τι εννοείς κάτι του λείπει; Α ναι, το "Τα" από τ' όνομά του! (σα δεν ντρέπεσαι να κοροϊδεύεις τον κόσμο, σαρδανάπαλε!)


Λοιπόν, κάτσε να πάρουμε μία ανάσα μαζί με τα κορίτσα, γιατί έχω και τόσα να σου πω. Που είχα μείνει; Α ναι! Το τείχος λοιπόν χτίστηκε για να προστατέψει τις κινέζικες επαρχίες από τους οχτρούς τους. Αλλά πέραν της μίλιτάρι χρησιμότητας, το αξιοποιούσαμε και ως τελωνείο για τους εμπόρους που σουρταφέρνανε το Δρόμο του Μεταξιού, ως οδό για τη μετακίνηση στρατευμάτων από το ένα άκρο της Κίνας στο άλλο, αλλά και ως τρόπο επικοινωνίας και μετάδοσης της πληροφορίας (με σήματα καπνού από το ένα φυλάκιο στο επόμενο).


Οι Κινέζοι είναι εξαιρετικά υπερήφανοι για το τείχος τους. Εξού και εκατομμύρια επισκέπτες από ολόκληρη την Κίνα έρχονται εδώ για να σκαρφαλώσουν και να βγάλουν έπικ πόζες για να'χουν ν'αναρτήσουν στο renren! Τι εννοείς φέιζμπουκ; Δεν το ξεύρουμε, δεν το'χουμε ακούσει! Η αλήθεια είναι ότι το φέιζμπουκ είναι απαγορευμένο εδώ (τρου στόρι). Όπως και πολλές άλλες διάσημες στη Δύση ιστοσελίδες. Αλλά καθόλου δεν χολοσκάμε διότι έχομεν το renren, που κάμει την ίδια ακριβώς δουλειά και ολημερίς ξημεροβραδιαζόμαστε σε δαύτο.


Εδώ ο Θανασάκης (δουλεύει στην ΕΥΔΑΠ) με τη γυναίκα του την Τασία (οικοκυρικά). Έχουν έρθει με εκδρομή του συνεταιρισμού. Τί εννοείς από που; Από τη δεκαετία του 50!


Από μικρή ονειρευόταν να έρθει στο Μεγάλο Τείχος, η Φρόσω. Θυμάται ακόμα με πόσο κομπασμό, περιέγραφε η δασκάλα της στο σχολείο, ότι το Τείχος αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα τ'ανθρώπου και η μόνη κατασκευή του που φαίνεται από το διάστημα. Μεταξύ μας -και μην το πεις στη Φρόσω, δεν έχουμε κανένα λόγο να την ταράξουμε- αυτό περί βιζιμπίλιτι του τείχους από ψηλά είναι τεράστιο ψέμα. Μύθος, πώς το λένε;



Σταμάτα να το φωνάζεις όμως γιατί η Σιρμούλα είναι έτοιμη να μπήξει τα κλάματα. Που κανονικά, θα έπρεπε να σταματήσει τις συγκινήσεις και ν'αλλάξει επειγόντως μοδίστρα! Μα από τα κινέζικα ψωνίζουν όλοι;


Σώπα και φθάσαμε σε έναν πυργίσκο. Εμείς και περίπου εξακόσιοι άλλοι άνθρωποι. Που μπορεί να τους βλέπεις εδώ να ποζάρουν μέσα στην τσαχπινιά και να τους λες και συμπαθητικούς, αλλά είναι γιατί δεν τους συγχνοτίζεσαι -ρώτα κι εμένα, το έρμο πτηνό! Η αγένεια, η παντελής έλλειψη τρόπων κοινωνικής συμπεριφοράς, η απλυσιά, η διαρκής ετοιμότητα για ροχάλα στο δάπεδο και το κλωτσομπουνίδι, μετατρέπουν την τουρίστικ εκδρομή στο τείχος σε μία βδελυρή εμπειρία για γερά νεύρα.


Εδώ, η Κωστούλα και ο Ασημάκης σε ένα ενσταντανέ γεμάτο νάζι. Ξωπίσω της η Κου Κου Ε, ξεδιπλώνει τη σημαία. Το τσούρμο στήνεται με νόημα, τα φλας αστράφτουν και...


...σέι τσιζ! (ειδικά εσύ, Σφρα Γι Σμα Κι, μπορείς να πεις και τζιζ!)


Ρε μπας και η λύση στα μειωμένα ποσοστά του Περισσού, είναι η μεταφορά Κινέζων μεταναστών στην Ελλάδα; Ρίχνω ιδέες, ας πάρει και ο Κουτσούμπας μία πρωτοβουλία.


Πάντως η Κου Κου Ε, πανηγυρίζει.


Όχι, δεν είναι μπέλι ντάνσερ. Μήτε διαφήμιση του easy bra! Απλώς εδώ στην Κίνα όταν πιάνουν οι μεγάλες ζέστες, οι άντρες συνηθίζουν ν'ανεβάζουν τις μπλούζες τους και να κυκλοφορούν με τις κοιλιές έξω. Δεν διανοείσαι πόσους πολλούς μπορείς να ιδείς σε αυτήν την κατάσταση εν τω μέσω του Πεκίνου. Εξού και ο Μπακα-κος στη φωτό είπε να δροσιστεί λιγουλάκι.


Έλα να βαδίσουμε λιγάκι προς τα εδώ που έχει λιγότερο κόσμο, έχω κάτι πολύ σημαντικό να σου πω!


Πράγματι, το τείχος φαίνεται ιμπρέσιβ έτσι όπως σκαρφαλώνει στους λόφους και χάνεται στους ορίζοντες. Είμαι βέβαιος πως έχεις εντυπωσιαστεί από το πόσο θεαματικό και τεράστιο είναι! Τί κρίμα που όλα αυτά είναι εντελώς -μα εντελώς- ψεύτικα!


Και εξηγούμαι: στην πραγματικότητα το Σινικό Τείχος έχει καταστραφεί. Δεν υπάρχει! Πάπαλα, καπούτ, πώς το λένε; Σε κάποια σημεία έχουν απομείνει αραδιασμένες πέτρες που ίσως/μπορεί/ενδεχομένως και να σου θυμίζουν κάτι σε τείχος, αλλά είναι τόσο πνιγμένα στη λάσπη και τη βλάστηση που άνετα τα περνάς και για βράχια ή φυσικούς σχηματισμούς. Αλλού, ούτε καν αυτό: τα στοιχεία της φύσης, οι άνεμοι, οι καταρρακτώδεις βροχές έχουν ουσιαστικά αφανίσει το περίφημο τείχος. Που ουδέποτε υπήρξε ιδιαίτερα ανθεκτικό και βασταζερό ως κατασκευή -εξού και το είχαν αλώσει τόσες φορές οι οχτροί!



Θα μου πεις, και τότες τί είναι αυτό που περπατάμε τόσην ώρα αν όχι το τείχος! Αχ, καλέ μου αναγνώστα! Πρέπει να σου πω ότι στην Κίνα, των τεσσάρων χιλιάδων χρόνων ιστορίας, σχεδόν τίποτα δεν είναι πραγματικά αρχαίο! Έτσι κι αυτό εδώ το τείχος είναι ανακατασκευασμένο. Ειδικά για τους τουρίστες! Χιλιόμετρα ολόκληρα από φέικ κατασκευή που αποπερατώθηκε επί Μάο -με σχεδόν καταναγκαστική εργασία! Ναι, περπατάς σε κάτι που χτίστηκε τη δεκαετία του '50! Και όχι, οι περισσότεροι τουρίστες δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι το συνειδητοποιούν. Μήτε οι Κινέζοι.


Αυτοί οι Κινέζοι με τα άι-φόουνς τους και τα σάμσουνγκ κινητά τους. Που φωτογραφίζονται ανηλεώς και ποζάρουν με έναν ακατάσχετο ναρκισσισμό.


Αυτοί οι Κινέζοι που συνεχίζουν -και παρά την τεράστια, πολυδιαφημισμένη ανάπτυξη- να υστερούν απελπιστικά σε επίπεδο μόρφωσης και -κυρίως- καλλιέργειας.


Αυτοί οι Κινέζοι που βλέπουν την πατρίδα τους ν'αλλάζει τόσο δραματικά από τη μία γενιά στην άλλην. Η γιαγιά της Πολιτιστικής Επανάστασης του Μάο, δίπλα στην εγγονή της Καπιταλιστικής Ολικής Επαναφοράς του Ντεγκ Ξιάο Πινγκ. Και της καραδιαπλεκόμενης, ανισόρροπης και καταστροφικής για το περιβάλλον, ανάπτυξης της φθήνιας και της προχειρότητας. Θα πεις πως όλοι από κάπου πρέπει να ξεκινήσουν. Ακόμα και με τα όσα στραβά του, το μοντέλο εξασφαλίζει τελοσπάντων δουλειές και μία σχετική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου. Η απάντησή μου θα ήταν να σε αφήσω χωρίς μάσκα στην πλατεία Τιεν Αν Μεν του Πεκίνου για κάνα δίωρο. Να ιδείς (και ν'αναπνεύσεις) μόνος σου τί πάει να πει "κινέζικη ανάπτυξη".


Μήπως ήρθε η ώρα να κατέβουμε; Ναι, ώρα μας είναι!


Το Σινικό Τείχος αποτελεί το σύμβολο της Κίνας. Είναι μεγάλο. Σαν αυτήν. Είναι σαθρό. Σαν την κοινωνική της δομή. Είναι προκάτ. Σαν το μοντέλο ανάπτυξής της. Είναι χαμηλής ποιότητας. Σαν πολλά από τα προϊόντα της. Και στο κάτω κάτω, είναι ένα τείχος. Εξ ορισμού, στοιχείο φοβικό.


Είναι ώρα να πηγαίνουμε. Και θα σε αφήσω με δύο πρόσωπα. Το ένα είναι της μικρής Χα Χα! Γελαστό, σκερτσόζικο, αισιόδοξο.


Το άλλο είναι του μικρού Τσι Χο. Σκυθρωπό, χαμηλωμένο, βλοσυρό. Είναι το πρόσωπο των εκατομμυρίων Κινέζων που έχουν μεγάλη ανάγκη να πιστέψουν το θαύμα της αναγεννημένης πατρίδας τους, αλλά παραμένουν εγκλωβισμένοι στον ιδρυματισμό μίας μακράς ιστορικής πορείας κοινωνικής απαξίωσης και ανέχειας. Σε μία χώρα που ανεξαρτήτως του καθεστώτος της, ουδέποτε πραγματικά ενδιαφέρθηκε για τον άνθρωπο. Για τον Κινέζο. Για ετούτο το παιδί.


Άλλωστε είναι τόσοι πολλοί. Μιλιούνια οι Κινέζοι. Ατελείωτοι. Σαν το λαμπρό τους τείχος.
 
  • Blog Archive