του Νίκου Σμπαρούνη
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ὁ συντάκτης ὡς μἠ οἰκονομολόγος ἐκθέτει μέ ἀρκετή ἁπλοϊκὀτητα κάποιους πρακτικούς προβληματισμούς του, ζητεῖ τήν κατανόηση τῶν εἰδικότερων περί τά οἰκονομικά συντρόφων καί τή συμβολή παντός ἐνδιαφερομένου γιά πρωτοβουλίες ὑλοποιήσεως τῶν περιγραφόμενων κόνσεπτ. Τό παρόν δέν διεκδικεῖ δάφνες πληρότητος, παρά ἀποτελεῖ ἕνα πρῶτο ἐρέθισμα γιά ὁμαδικότερους προβληματισμούς καί σχέδιο δράσεως.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ἐξ ἀφορμῆς τῶν κατά καιρούς οἰκονομικῶν κρίσεων στόν καπιταλισμό ἔχουν ἐκδοθεῖ μέ....
ἐξωκυβερνητικές πρωτοβουλίες διάφορα ἐναλλακτικά μέσα συναλλαγῶν , Notgeld κ.λπ. σέ μία προσπάθεια ὑπερβάσεως δυσχερειῶν πού προκαλεῖ ἡ στρεβλή ἔλλειψη ῥευστότητος στήν ἀνταλλαγή τῶν προϊόντων τῆς ἐργασίας μεταξύ τῶν ἀνθρώπων πού τά παράγουν.
Ἐν μέρει ἡ μεθοδευόμενη αὐτή ἔλλειψη ῥευστότητος ἔχει συνειδητό ταξικό στόχο τήν τεχνητή ἀπαξίωση τῆς ἐργασίας καί τήν περαιτέρω διεύρυνση τοῦ χάσματος βιοτικοῦ ἐπιπέδου μεταξύ πλουσιότερων καί πτωχότερων. Ὁ συσχετισμός καί ἡ ἰσορροπία μεταξύ τῶν διαφόρων ἀξιῶν, ὑλικῶν τε καί μή, διαταράσσεται καί διαστρεβλώνεται σέ ἀνυπόφορο πλέον βαθμό, ἔτσι ὥστε χάνεται ἡ πρόσβαση πλείστων ὅσων προλεταρίων σέ στοιχειώδεις ὑπηρεσίες καί πόρους ἐπιβιώσεως. Ἕνας ἐκ τῶν παραγόντων πού συντελοῦν σέ αὐτό εἶναι τό ὅτι τό σύστημα συναλλαγῶν καί ἀξιῶν τό διαχειρίζονται άσύδοτα χωρίς ἰχνος δημοκρατικοῦ ἐλέγχου οἱ πλέον διεστραμμένες καί ἀδίστακτες διεθνεῖς μεγαλοαστικές κλίκες μέσῳ τῶν ἀκρως παραμορφωτικῶν μηχανισμῶν τῶν χρηματιστηρίων. Νομίσματα ἐλεγχόμενα ἀπό ἐξωσυστημικές συλλογικότητες άμβλύνουν κάποιες ἀπό τίς ἐπιπτώσεις τῆς μονοπωλήσεως τῶν συναλλαγῶν ἀπό τίς τεχνητές ἀξίες - φοῦσκες.
Ἡ προσχώρηση στά ἐναλλακτικά νομίσματα ἀνεξάρτητων μικροπαραγωγῶν τῶν ὁποίων ἡ πελατειακή βάση θά συρρικνωνόταν ἀπό τήν ἔνδεια, ἐξασφαλίζει τίς άπαραίτητες γιά κάποιους κύκλους παραγωγῆς - καταναλώσεως ἀνταλλαγές προϊόντων & ὑπηρεσιῶν ἔξω ἀπό τόν ἐκφυλισμένο πιά ζόμπι-καπιταλισμό.
Νά προωθηθῆ ἡμιαυτονόμηση ἤ πλήρης αὐτονόμηση ὁλοένα καί περισσότερων δραστηριοτήτων ἀπό τό κατεστημένο οἰκονομικό σύστημα καί βαθμιαία ἔνταξή του σέ ἕνα ἐναλλακτικό τοιοῦτο.μέ τήν καταλυτική συμβολή καί τῶν ἐργατικῶν σοβιέτ, συνεταιριστικῶν-συνεργατικῶν σχημάτων κ.λπ. Τό παράδειγμα τῆς Marinaleda νά ἐμπνεύσει περαιτέρω τολμηρότερες κινήσεις παντοῦ.
Μαζί μέ τό ἐναλλακτικό νόμισμα δέν πρέπει νά λησμονεῖται ὁ «σιαμαῖος» θεσμός του, ἡ Κοινωνική Τράπεζα, μία τράπεζα χωρίς φυσικά τραπεζίτες, πού ἀναλαμβάνει τήν τεχνική ὑποστήριξη τοῦ ἐναλλακτικοῦ χρηματοοικονομικοῦ συστήματος.
ΠΟΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ?
Σέ πολλές Εὐρωπαϊκές χῶρες, αὐτονομίζουσες κομμοῦνες ἔχουν καθιερώσει μία πανσπερμία ἐναλλακτικῶν νομισματικῶν μονάδων. Αὐτές παρουσιάζουν τή σημαντική ἀναπηρία τῆς λίαν περιωρισμένης ἐσωτερικῆς χρησιμότητος, ἐνῶ ἡ συνδυασμένη χρήση τους συνεπάγεται μία Βαβυλωνία, πού παρέχει πρόσφορο ἔδαφος γιά ἀπάτες ἐπιτηδείων, ἰδίως ἐναντίον ἠλικιωμένων πολιτῶν. Ἡ λογιστική ὑποστήριξη ὁλόκληρου νομισματικοῦ συστήματος γιά τόσο περιωρισμένη τοπική χρήση φαίνεται ἐκτός κάθε λογικῆς οἰκονομίας κλίμακος, ἐνῶ ἐλλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι παραχαράξεων, πλαστογραφιῶν κ.λπ. ὑπονομεύσεων. Ἡ περιφρούρηση τῆς γνησιότητος κ.λπ. φαντάζει σχεδόν ἀπαγορευτική γιά τά μέτρα μιᾶς νομισματικά αὐτονομημένης μικροκοινότητος.
Τό ζητούμενο εἶναι λοιπόν ἕνα νόμισμα, τό ὁποῖο κατά τό δυνατόν:
Δέν θά συμμετέχει σέ καπιταλιστικές στρεβλωτικές διαδικασίες π.χ. συναλλαγματική διαπραγμάτευση σέ χρηματιστήρια, τοκισμό κ.τ.λ.
Θά εἶναι ἀναγνωρίσιμο καί εὑρύτερα ἀπό τίς τοπικές κοινότητες, εἰ δυνατόν καί ἐκτός συνόρων
Νά σημειωθεῖ ἐδῶ ὅτι ἡ ἔννοια τῆς ἑκούσιας συμμετοχῆς ἐπιχειρήσεων στό νομισματικό αὐτό καθεστώς συνεπάγεται τή θέληση σοσιαλιστικοῦ μετασχηματισμοῦ καί συνεπῶς κάθε προσπάθεια σπέκουλας, μαυραγοριτισμοῦ, τοκισμοῦ, ἀνατιμήσεων καί άπάτης ἐμπλέκουσας τό ὑποκατάστατο νόμισμα θά πρέπει νά ἐπισύρει βαρύτατες κυρώσεις. Ἴσως κριθεῖ σκόπιμο τά εἰσαγόμενα χαρτονομίσματα νά σφραγίζονται καί ἀπό τόν Δ.Ε.Κ.Τ.Ο. ὥστε νά μήν μποροῦν νά ῥιφθοῦν άνεξέλεγκτα στήν κυκλοφορία ἀπό ἀνεπιθύμητες πηγές.
Ἀπό μία κίνηση καθαρά ἀμυντική καί ἀπελπισίας πού ἀποτελεῖ ἡ σπασμωδική ἔκδοση ἑνός αὐτοσχεδίου νομίσματος στήν τύχη, πιό τελέσφορη δείχνει ἡ ἐπιθετικότερη ἀντικαπιταλιστική ένέργεια ὅπως τήν ἀναπτύσσομε ἐδῶ.
Νά μήν ξεχνοῦμε δε καί τήν παράλληλη ἀξιοποίηση ΤΟΥ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, σάν συμπληρωματικοῦ πυλώνα τοῦ οικονομικοῦ ἀντάρτικου... Αὐτή εἶναι μία κίνηση στήν ὁποία θά ἔπρεπε νά ἔχουν προβεῖ οἱ ἐργαζὀμενες μάζες (δέν μᾶς πολυαρεσει ὁ ὅρος) εὐθύς ὡς ἐμφανίσθηκαν σοσιαλιστικά καθεστῶτα στήν ἱστορία, ἀλλά κάλλιο ἀργά παρά ποτέ.
Ἡ συγκυκλοφορία αὐτοῦ τοῦ ἐναλλακτικοῦ νομίσματος ἤ καί ἄλλων παράλληλα μέ τό Εὐρώ μέχρι νά τό ἀντικαταστήσουν πλήρως θά εἶναι de facto ἕνα ἀπό τά στοιχεῖα δυαδικότητας πού χαρακτηρίζουν κάθε μεταβατική κατάσταση ἀπό τόν καπιταλισμό στό σοσιαλισμό (πρβλ. Ρωσσία τοῦ 1917), καθώς τό προλεταριάτο χειραφετεῖται καί ἀποτινάσσει ἕνα-ἕνα τά βαρίδια τοῦ ἀπερχόμενου καθεστῶτος.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Δἐν πρέπει νά μᾶς ξεφεύγει ὅτι τελικός μας στόχος εἶναι ἡ πλήρης ἀνατροπή τοῦ καπιταλισμοῦ, ὁποιεσδήποτε τακτικές παραχωρήσεις του ἤ πισωπατήματα δέν πρέπει νά μᾶς χαλαρώνουν, τοὐναντίον νά ἐνισχύουν τίς άποφασιστικές ἀντεπιθέσεις μας ὡς τήν τελική του πτώση
Ἀναμένω περαιτέρω συμβολή στούς προβληματισμούς αὐτούς πρός τήν κατεύθυνση τῆς πρακτικῆς ἐφαρμογῆς.
πηγή
