Με το γκλομπ του Ματατζή και το G3 του Μισθοφόρου η Ε.Ε. θα επιβάλλει σε Πλανητικό επίπεδο την «Ασφάλεια» του εφοπλιστή και...
ευρωπαίου καπιταλιστή-ιμπεριαλιστή!
ευρωπαίου καπιταλιστή-ιμπεριαλιστή!
Στη Σύνοδο του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, που έγινε στο Λουξεμβούργο,συζητήθηκε το ζήτημα της «Θαλάσσιας Ασφάλειας» αποκαλύπτοντας
την επιδίωξη του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού για ενίσχυση των
κατασταλτικών μέτρων και των στρατιωτικών επιχειρήσεων στα ευρωπαϊκά
θαλάσσια σύνορα. Οι διαβουλεύσεις των εκπροσώπων των κρατών μελών αλλά
και οι τομείς δράσεων αποκαλύπτουν ότι ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός
επιδιώκει την εξασφάλιση των όρων ανεμπόδιστης κερδοφορίας του, αλλά και
την αναβάθμιση των στρατιωτικών-κατασταλτικών του μηχανισμών ώστε να
παίξει παγκόσμιο ρόλο.
Οι δράσεις κατατάσσονται σε πέντε τομείς:«Εξωτερική δράση» (στρατιωτική παρέμβαση σε πλανητικό επίπεδο), «επιτήρηση, παρακολούθηση και ανταλλαγή πληροφοριών» (σε συνεργασία και με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, το ΝΑΤΟ κλπ), «ανάπτυξη
στρατιωτικών-κατασταλτικών δυνατοτήτων», «διαχείριση κινδύνων,
προστασία θαλάσσιων υποδομών και ανταπόκριση σε περιπτώσεις κρίσεων» (με
ανάπτυξη ενόπλων δυνάμεων), «έρευνα και καινοτομία στον τομέα της
θαλάσσιας ασφάλειας». Οι τελικές αποφάσεις για τη στρατηγική της ΕΕ στη
θαλάσσια Ασφάλεια, θα παρθούν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στην Αθήνα
(26-27 Ιούνη).
Η παρέμβαση του Έλληνα ΥΠΕΞ Ευ. Βενιζέλου αποκάλυψε
για μια ακόμη φορά το ειδικό βάρος του εφοπλιστικού κόσμου στο
παγκόσμιο καταμερισμό πλούτου-ισχύος, τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του
ελληνικού κεφαλαίου, αλλά και το πως αυτοί αλληλοδιαπλέκονται με τις βλέψεις της Ε.Ε. και των υπόλοιπων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Στην ομιλία του στην επιτροπή Εξωτερικών σχέσεων του Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου ο υπουργός Εξωτερικών, Ευ. Βενιζέλος, είπε πως επιδίωξη της
ΕΕ είναι να καταργήσει τη «μονοδιάστατη αντίληψη για τη θαλάσσια
Ασφάλεια, που είναι κάπως στρατιωτική ή αστυνομική, και να τη
διευρύνει», περιλαμβάνοντας: Την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και
της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών οικονομιών, την απρόσκοπτη
διεξαγωγή των εμπορικών συναλλαγών και μεταφορών από τη θάλασσα, την
ενεργειακή ασφάλεια, την ασφάλεια των λιμένων, την ασφάλεια των
εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, την αξιοποίηση των θαλασσίων ζωνών, όπως η
υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ στις θαλάσσιες περιοχές της ΕΕ και ιδίως στη
Μεσόγειο. Ο Βενιζέλος μίλησε για «στρατηγικά συμφέροντα», αναφέρθηκε
στην Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας και συμπλήρωσε ότι στη σύνοδο
των υπουργών Εξωτερικών των μεσογειακών χωρών της ΕΕ στο Αλικάντε της
Ισπανίας θα μπει στο στόχαστρο η «παράνομη και παράτυπη μετανάστευση».
Ταυτόχρονα, ανοίγει στην ΕΕ η συζήτηση για την πρόταση κανονισμού του
Ευρωκοινοβουλίου και του Συμβουλίου της ΕΕ για τη «θέσπιση κανόνων» στην
επιτήρηση των εξωτερικών θαλασσίων συνόρων, στο πλαίσιο των
επιχειρήσεων που συντονίζει η αρμόδια ευρωενωσιακή υπηρεσία «FRONTEX»
ενάντια στους μετανάστες.
ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΗΔΗ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ Ε.Ε
Οι
πολεμικοί σχεδιασμοί που περιγράφουμε και αναλύουμε, δεν είναι κεραυνός
εν αιθρία. Στην Άτυπη Σύνοδο των Υπουργών Άμυνας της Ε.Ε., που έγινε
πρόσφατα στην Αθήνα, ο ΥΕΘΑ Δ. Αβραμόπουλος τόνισε ότι με την αποστολή
στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία η ΕΕ θα επιχειρεί σε πέντε συνολικά
θέατρα επιχειρήσεων, «γεγονός που επιβεβαιώνει τον ενισχυόμενο ρόλο της Ένωσης ως παρόχου ασφάλειας»: Με την επιχείρηση «ATALANTA»
στο Κέρας της Αφρικής, για καταπολέμηση της πειρατείας, με περιπολίες
πλοίων, ανάμεσά τους και η ελληνική φρεγάτα «Ψαρρά». Με την επιχείρηση «EUFOR ALTHEA» στη
Βοσνία - Ερζεγοβίνη, όπου παραδέχτηκε ότι γίνονται μεν ταραχές, αλλά
πρόσθεσε ότι υπήρξε «πρόοδος» στην εξουδετέρωση οπλισμού. Με την «ΕU Training Mission»στο
Μάλι, όπου Ευρωενωσιακοί έχουν εκπαιδεύσει στα πρότυπα της ΕΕ 3.000
στρατιώτες και με την εκκίνηση της δεύτερης «εντολής» δράσης τους εκεί
θα εκπαιδεύσουν άλλους 3.000. Με την «EU Training Mission» στη
Σομαλία έχουν ήδη μεταβεί στο Μογκαντίσου εκατό εκπαιδευτές από ΕΕ και
αναμένεται να ξεκινήσουν άμεσα την εκπαίδευση σομαλικών ενόπλων
δυνάμεων. Στις παραπάνω πολεμικές επιχειρήσεις υπάρχει
σαφής συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, εμπλέκοντας τον λαό μας
σε άδικους πολέμους, απαιτώντας την προμήθεια επιπλέον οπλικών
συστημάτων, ενώ σημαντικότατος είναι και ο ρόλος των βάσεων στη χώρα
μας. Μετά από 13 χρόνια ναύτες διατάζονται να ακολουθήσουν πλοίο εκτός
ελληνικών χωρικών υδάτων και εξαγοράζονται με 20 ευρώ αμοιβή τη μέρα. Δεν
υπάρχει καλύτερη απόδειξη για το ποιο ρόλο και τι συμφέροντα εξυπηρετεί
η Ε.Ε. και ο ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ από τις απειλές για σχεδιαζόμενη στρατιωτική
επιχείρηση στα Βαλκάνια και συγκεκριμένα στην Βοσνία –Ερζεγοβίνη, καθώς ο
Ειδικός Εκπρόσωπος της ΕΕ στην χώρα Βαλεντίν Ίνζκο δήλωσε ότι οι
ευρωπαϊκές χώρες θα αποστείλουν στρατεύματα τα οποία θα εισέλθουν στην
χώρα αν συνεχιστούν οι μεγάλες ταραχές που προφανώς συγκλονίζουν την
χώρα!
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΕΕ- Ο ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ
ΕΥΡΩΠΗ ΦΡΟΥΡΙΟ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΝΟΝΙΟΦΟΡΩΝ ΤΟΥ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ
Η κατάστρωση του μηχανισμού «Στρατηγικής Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ» διακηρύχτηκε
από την ακροδεξιά κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ως μία από τις βασικές
προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ και
προωθείται, όπως προαναφέραμε, η λήψη σχετικής απόφασης από τη Σύνοδο
Κορυφής της ΕΕ (26 - 27 Ιούνη 2014). Η προώθηση της «Στρατηγικής
Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ» εκφράζει τις επιδιώξεις της ελληνικής
αστικής τάξης να αναβαθμίσει τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή της
Νοτιοανατολικής Μεσογείου, τόσο με την ανάδειξη της χώρας σε κόμβο
μεταφοράς πρώτων υλών, ενεργειακών προϊόντων, εμπορευμάτων και προσώπων,
όσο και με την ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου στις ναυτικές στρατιωτικές
επεμβάσεις της ΕΕ, αυξάνοντας δραματικά τους κινδύνους για τον ελληνικό
και τους άλλους λαούς της περιοχής, επισημαίνουν αναλυτές. Ταυτόχρονα,
επιδιώκει την ενοποίηση των κρατών χωρών της Ε.Ε. σε επίπεδο
Άμυνας-Ασφάλειας, καθώς και τον σχεδιασμό εκείνων των δογμάτων, τακτικών
και μηχανισμών ώστε να αποκτήσει πολεμική ισχύ ανάλογη της οικονομικής της,
βγαίνοντας από την σκιά των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, αποκτώντας τη δυνατότητα να
σταθεί απέναντι σε Ρωσία και Κίνα. Κάτι, που είναι σφοδρή επιθυμία της
γερμανίδας Καγκελαρίου Μέρκελ και των συμφερόντων που εκπροσωπεί.
Οι βασικές κατευθύνσεις της Στρατηγικής Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ περιγράφονται ήδη στην Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Για έναν ανοικτό και ασφαλή παγκόσμιο ναυτιλιακό τομέα: στοιχεία της Ευρωενωσιακής στρατηγικής για την ασφάλεια στην θάλασσα» -[COM(2014)9 - 6 Μάρτη 2014].
Οι κύριοι άξονες αυτού του μηχανισμού είναι οι εξής:
1. Η Στρατηγική Θαλάσσιας Ασφάλειας φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια νέα στρατιωτική δύναμη πυρός στο ναυτικό τομέα από
τα ήδη υπάρχοντα μέσα και δομές της ΕΕ. Εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη
αποτελεί η επιδίωξη της ΕΕ να εντάξει όλα τα πολιτικά - μη στρατιωτικά
μέσα, δομές και υποδομές τόσο των κρατών - μελών, όσο και της ΕΕ σε έναν
τεράστιο ναυτικό στρατιωτικό μηχανισμό, ικανό να εξαπολύει πολέμους και
στρατιωτικές επεμβάσεις της ΕΕ σε κάθε σημείο του πλανήτη.
2. Οργανώνει τη σύνδεση σε έναν ενιαίο ευρωενωσιακό πολεμικό μηχανισμό στη θάλασσα όλων
των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, εθνικών και ευρωενωσιακών
(δηλαδή: αστυνομικών κατασταλτικών μηχανισμών, στρατιωτικών δυνάμεων,
πολεμικού ναυτικού, μηχανισμών ελέγχου συνόρων, οργανισμών ελέγχου της
αλιείας, εποπτείας της ναυτιλίας, έρευνας και καινοτομίας), αλλά και των
επιχειρηματικών βιομηχανικών ομίλων, ανοίγοντας ταυτόχρονα νέα πεδία
κερδοφορίας για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στους
αντίστοιχους κλάδους.
3. Στην κατεύθυνση αυτή, επιδιώκεται η στρατιωτική διασύνδεση στρατιωτικών και μη στρατιωτικών ευρωενωσιακών οργανισμών, όπως
ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (ΕΟΑ) και το Δορυφορικό Κέντρο της ΕΕ
(ΔΚΕΕ), καθώς και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια στη Θάλασσα
(EMSA), ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής
Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα (Frontex), μέχρι και η Ευρωπαϊκή
Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας (EFCA), «τα οποία έχουν αναπτύξει συστήματα σε συγκεκριμένους τομείς και ικανότητες για τη θαλάσσια επιτήρηση».
4. Επιχειρείται, επίσης, η στρατιωτικοποίηση και
η χρήση για ναυτικές πολεμικές επιχειρήσεις μιας σειράς μηχανισμών και
μέσων που μέχρι σήμερα δεν είχαν άμεσα στρατιωτικό χαρακτήρα ή
τουλάχιστον έτσι παρουσιάζονταν από τα ευρωενωσιακά όργανα), όπως: το SafeSeaNet,
σύστημα της ΕΕ για την παρακολούθηση της θαλάσσιας κυκλοφορίας, το
σύστημα πληροφόρησης του οργανισμού της ΕΕ για την πρόληψη της ρύπανσης
(EMSA), το κοινό σύστημα πληροφοριών έκτακτης ανάγκης για θαλάσσια
ατυχήματα (CECIS), το σύστημα παρακολούθησης σκαφών της
Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ελέγχου της Αλιείας. Και ακόμη το Ευρωπαϊκό Σύστημα
Επιτήρησης των Συνόρων (EUROSUR), το ευρωενωσιακό πρόγραμμα γεωσκόπησης Copernicus και το διαστημικό πρόγραμμα της ΕΕGALILEO/EGNOS (Ευρωπαϊκό
Σύστημα Πλοήγησης με Υπηρεσία Γεωθέτησης και Υπέρθεσης), οι διαστημικές
και αεροναυτικής βάσης τεχνολογίες επιτήρησης, το κέντρο του δορυφόρου
της ΕΕ (EUSC) για τη συνδυασμένη εφαρμογή των εργαλείων παρακολούθησης,
δορυφορικές εικόνες και μη επανδρωμένα αεροπλάνα παρακολούθησης.
Δημιουργείται δηλαδή ένα γιγάντιος, εφιαλτικός μηχανισμός μέσων
παρακολούθησης, άμεσης κι υποστηρικτικής ναυτικής στρατιωτικής δράσης,
που δίνει τη δυνατότητα στις στρατιωτικές δυνάμεις της ΕΕ να επιχειρούν
πολεμικά και να επεμβαίνουν σε κάθε γωνιά του κόσμου.
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ-ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ Ε.Ε.
Αυτός ο τεράστιος στρατιωτικός ναυτικός μηχανισμός της ΕΕ εντάσσεται στο σχεδιασμό του πολεμικού βραχίονα της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, δηλαδή της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας,
με την πραγματοποίηση στρατιωτικών ασκήσεων στα θαλάσσια σύνορα της ΕΕ
και παντού στον κόσμο, με τη διοργάνωση κοινών στρατιωτικών ασκήσεων της
ΕΕ με τρίτες χώρες, με άμεση ετοιμότητα να αξιοποιείται ως αιχμή του
δόρατος των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της ΕΕ σε διεθνή κλίμακα, για τη
διασφάλιση και διεύρυνση των συμφερόντων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
4. Θεσμοθετείται η χρήση από το εφοπλιστικό κεφάλαιο ιδιωτικών στρατών, με τη χρήση «ιδιωτικού ενόπλου προσωπικού ασφαλείας (PCASPs)», στα πλοία.
Ναυτικές πολεμικές προετοιμασίες στο φόντο των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών
Η ΕΕ προσδιορίζει σαν κινδύνους για τη θαλάσσια ασφάλειά της, τις
ένοπλες συγκρούσεις σε θαλάσσιο χώρο, «τρομοκρατικές επιθέσεις»
εναντίον πλοίων, «λιμένων και λιμενικών εγκαταστάσεων και κρίσιμων
θαλάσσιων υποδομών, όπως κυβερνο - επιθέσεις κατά των συστημάτων
πληροφοριών», το «οργανωμένο έγκλημα», την πειρατεία και τις ένοπλες
ληστείες στη θάλασσα, αλλά και «παράνομες απορρίψεις ή ακούσια θαλάσσια
ρύπανση» μέχρι και «πιθανές επιπτώσεις από φυσικές καταστροφές, ακραία
καιρικά φαινόμενα». Έτσι, τα πάντα μπορούν να αποτελούν
το βολικό πρόσχημα για εξαπόλυση στρατιωτικών επεμβάσεων της ΕΕ σε όλο
τον κόσμο, με το πρόσχημα της «τρομοκρατίας».
Η Ανακοίνωση της Επιτροπής προσδιορίζει τις προτεραιότητες της ναυτικής στρατιωτικής δράσης της ΕΕ στις περιοχές της Μεσογείου, του Ατλαντικού
Οι
ναυτικές πολεμικές προετοιμασίες της ΕΕ συνδέονται και υπηρετούν άμεσα
την επιδίωξη των μεγάλων καπιταλιστικών ομίλων της ΕΕ, των ισχυρών
κυρίως καπιταλιστικών κρατών της, να κατακτήσουν και να στερεώσουν τις
θέσεις τους στον ανελέητο ανταγωνισμό με τους αντίστοιχους
επιχειρηματικούς ομίλους των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ,
Ιαπωνία, Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία που αναπτύσσουν έντονη δράση στις
περιοχές της Αφρικής και της Ασίας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Ανακοίνωσή της αναφέρει ότι «η
έλλειψη συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες, όπως η οριοθέτηση των
Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ), μπορεί να αποτελεί πρόσθετη
απειλή σε ορισμένους τομείς, όπως η Μεσόγειος Θάλασσα»,
σηματοδοτώντας την πρόθεση της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, με το πρόσχημα της
προστασίας της θαλάσσιας ασφάλειας, να διεκδικήσει προς όφελος της
εξυπηρέτησης των συμφερόντων των ευρωενωσιακών μονοπωλίων τους
ενεργειακούς πόρους (φυσικό αέριο, πετρέλαιο, κ.ά.) στη λεκάνη της ΝΑ
Μεσογείου. Γεγονός που προμηνύει εξαιρετικά επικίνδυνες εξελίξεις, για
τον ελληνικό λαό και γενικότερα τους λαούς της ευρύτερης περιοχής. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ανοικτά της Αττάλειας και κοντά στο Καστελόριζο, το τουρκικό κράτος σε συνεργασία με τη SHELL, στήνει πλατφόρμα εξόρυξης αξίας 1,5 δις ευρώ, όπως δήλωσε ο υπουργός Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ!
Η
«Στρατηγική Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ» σηματοδοτεί νέο γύρο πολέμων
και στρατιωτικών επεμβάσεων της ΕΕ, έξαρση της επιθετικότητας του
ευρωπαϊκού κόσμου του πλούτου ενάντια στους λαούς όλου του κόσμου, στην
οξύτατη διαπάλη τους για τις αγορές, τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών
πηγών, των ενεργειακών πηγών και των δρόμων μεταφοράς τους. Η ΕΕ με
γρήγορα βήματα επιταχύνει τη στρατιωτικοποίησή της, την ενίσχυση των
πολεμικών - στρατιωτικών δυνατοτήτων και μέσων της, σε άμεση διασύνδεση
με το ΝΑΤΟ, των στρατιωτικών ικανοτήτων της να εξαπολύει
ιμπεριαλιστικούς πολέμους σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε στεριά και
θάλασσα, χιλιάδες χιλιόμετρα από τα σύνορά της. Αποδεικνύοντας
ταυτόχρονα ότι η Ε.Ε. είναι δύναμη εχθρική για τον κόσμο της εργασίας
σε παγκόσμιο επίπεδο. Ωθώντας στο συμπέρασμα ότι είναι μονόδρομος η πάλη
για την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση, τη διάλυση από ένα σύγχρονο
εργατικό διεθνιστικό αντικαπιταλιστικό ρεύμα.
ΤΑ ΝΕΑ ΠΕΔΙΑ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ: Στο
συγκεκριμένο κείμενο μας είχαμε εντοπίσει ότι το επίσημο αστικό
πολιτικό προσωπικό δια στόματος ΥΠΕΞ Ευ.Βενιζέλου επιχείρησε στο
συνέδριο του Economist όχι μόνο να περιγράψει τα πεδία και τις
δυνατότητες ενός αναβαθμισμένου πολιτικού και οικονομικού ρόλου σε μια
τεράστια ζώνη που επεκτείνεται από τη Βόρεια Αφρική έως τη Μαύρη
Θάλασσα, αλλά να περιγράψει και ένα όραμα για την ίδια την Ε.Ε. Πρόκειται
για μια δημόσια τοποθέτηση του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που
μας βοηθά να κατανοήσουμε την αντιφατική αστική ελληνική πολιτική, που
ενώ στην Αθήνα «φυλακίζει» την ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, στο
Κίεβο στηρίζει την κυβέρνηση των Ναζί, μαζί με τις ηγεσίες των ΗΠΑ και
των κρατών μελών της Ε.Ε. Εξάγοντας παράλληλα με εξίσου προκλητικό τρόπο
την πολύτιμη εμπειρία του ελληνικού αστικού κόσμου από την εφαρμογή των
Μνημονίων, της κανιβαλικής ταξικής πολιτικής της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, των
τραπεζών και των δανειστών.
Χωρίς
να παραβλέπουμε τις ανάγκες του προεκλογικού αγώνα και το
μεγαλοϊδεατισμό του συγκεκριμένου πολιτικού, δε μπορούμε να
αδιαφορήσουμε στη δημόσια διατύπωση ενός φιλόδοξου αστικού σχεδίου και
να μην το λάβουμε σοβαρά υπόψη μας. Μετρώντας αφενός τους διεθνείς
παράγοντες αστάθειας που θα καθορίσουν την επιτυχία του, αλλά κυρίως
σταθμίζοντας ως πιο σημαντικές παραμέτρους:
Πρώτον, την
πλήρη επιβολή των αντεργατικών πολιτικών στο εσωτερικό της χώρας και
την προσπάθεια ενσωμάτωσης του κόσμου της εργασίας με τρόπο παρόμοιο με
αυτόν της Ισχυρής Ελλάδας του Σημίτη και των Βαλκανίων – Ζωτικού Χώρου
της ελληνικής αστικής τάξης, όπως το περιέγραψε η πρώην ΥΠΕΞ
Ντ.Μπακογιάννη, απαιτώντας «θυσίες», ασφαλίζοντας τις ελληνικές
επενδύσεις και μετακινώντας στρατεύματα στα Βαλκάνια, που ακόμη
παραμένουν στο Κόσσοβο. Δεύτερον, την
οργάνωση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων –προμήθεια μέσων, έμψυχο
δυναμικό, πολεμικά δόγματα- που να εξυπηρετεί ακριβώς αυτές τις ανάγκες σε Μεσόγειο-Αιγαίο-Μαύρη Θάλασσα. Τρίτον, διαμορφώνοντα
Σύμφωνα λοιπόν με την αρθρογραφία ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και ΥΠΕΞ, Ευ. Βενιζέλος, μιλώντας στηνεκδήλωση με τίτλο «Η θάλασσα της Ευρώπης: Διαμορφώνοντας το χάρτη για την οικονομική ανάπτυξη»,ουσιαστικά
κάλεσε κατασκευαστές, εφοπλιστές επιχειρήσεις μεταφορών και άλλους
επιχειρηματίες, να στραφούν σε επενδυτικές ευκαιρίες όπως Ενέργεια,
ναυτιλία, δίκτυα, υποδομές, επιδιώκοντας ταυτόχρονα τη φιλόδοξη, για την
αστική τάξη, γεωστρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας από τα Βαλκάνια και
πιο βόρεια, ως τη Μεσόγειο.
Ταυτόχρονα
περιέγραψε ως επιδίωξη της Ελληνικής Προεδρίας την προσπάθεια για ένα
άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης, ζήτημα που ήδη έχει ανοίξει στην ΕΕ,
ενώ απασχολεί μεγάλα τμήματα του κεφαλαίου σε όλα τα κράτη- μέλη: «Έχουμε
την υποχρέωση το εξάμηνο αυτό ν' αναπτύξουμε μια νέα αφήγηση για την
Ευρώπη. Μπορεί άλλος να τη βλέπει με πιο προοδευτικό και άλλος με πιο
συντηρητικό ή πιο φιλελεύθερο πρόσημο, αλλά σίγουρα χρειάζεται μια νέα
αφήγηση, που να πείθει κυρίως τους νέους Ευρωπαίους πολίτες ότι η Ευρώπη
δεν είναι ταυτισμένη με τις πολιτικές λιτότητας, με την ανεργία, με την
κρίση, με τη μείωση του επιπέδου ζωής, με τη διακινδύνευση του
ευρωπαϊκού κεκτημένου». Αναφερόμενος στη «θαλάσσια πολιτική» της ΕΕ όρισε στόχο να δοθούν «ευκαιρίες
για δικτυώσεις, που νομίζω ότι είναι το μεγάλο ζητούμενο και για την
Ελλάδα και για την Ευρώπη και για την ειδικότερη περιοχή μας, την
περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων (...) Από
την αλιεία και τις ανανεώσιμες πηγές Ενέργειας μέχρι το χωροταξικό
σχεδιασμό στο θαλάσσιο χώρο και από τη ναυτιλία μέχρι την εφαρμογή του
διεθνούς δικαίου της θάλασσας, στην οριοθέτηση και αξιοποίηση των
θαλασσίων ζωνών, όπως είναι η υφαλοκρηπίδα και η αποκλειστική οικονομική
ζώνη».
«Συζητώντας
γι' αυτήν την εκδοχή της Ευρώπης, των μεγάλων δικτύων, των συνεργειών,
του ενιαίου οικονομικού αυτού χώρου (...) είμαστε υποχρεωμένοι να
θυμηθούμε ότι εδώ δεν εφαπτόμεθα μόνο με τα Βαλκάνια ή με τη Μαύρη
Θάλασσα ή με τη Μεσόγειο, αλλά πρέπει να ανοίξουμε το βλέμμα μας πολύ
περισσότερο», είπε και αναφέρθηκε συγκεκριμένα σε περιοχές όπως Ουκρανία και Μολδαβία, τη ζώνη από Συρία μέχρι Τυνησία, και ακόμα «εάν σκεφτεί κανείς πως ο ελληνισμός έχει την ιστορική και εθνική και φυσική σχέση με την Κύπρο, αντιλαμβάνεστε πόσο σημαντικό είναι για μας να έχουμε την εικόνα όλου αυτού του χώρου, για να
καταλάβουμε τη δυναμική που έχουν οι υποδομές, σε όλους τους τομείς, τα
δίκτυα σε όλους τους τομείς, στις μεταφορές, στην Ενέργεια, στην
επικοινωνία, παντού».
Τα
σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης εξαπλώνονται σε μια τεράστια ζώνη, ενώ
παράλληλα παρέχονται συγκεκριμένες διαβεβαιώσεις στα σημαντικότερα
τμήματα της αστικής τάξης: «Εμείς αντιλαμβανόμαστε, ως
κυβέρνηση και ως Ελληνική Προεδρία, το ρόλο μας ως ένα ρόλο εμψυχωτή
μεγάλων σχεδίων, που από τη φύση τους είναι διακυβερνητικά αλλά και
ιδιωτικά. Ενδιαφερόμαστε πάρα πολύ να ενισχύσουμε ιδιωτικές πρωτοβουλίες, που έρχονται και διασταυρώνονται με πολιτικές πρωτοβουλίες, θεσμικές πρωτοβουλίες, οι οποίες μπορούν να διασφαλίσουν ένα σημαντικό μέρος της χρηματοδότησης αλλά και την αναγκαία πολιτική υποστήριξη».
Το ελληνικό κεφάλαιο επιχειρεί να ενταχθεί στην ενεργειακή σκακιέρα, θεωρώντας τον αγωγό ΤΑΡ(προμήθεια αζέρικου αερίου στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας, Ελλάδας, Αλβανίας, Ιταλίας) ως το πρώτο βήμα με «την επέκταση του αγωγού αυτού από την Αλβανία προς τα Δυτικά Βαλκάνια, το Μαυροβούνιο, τη Βοσνία Ερζεγοβίνη, την Κροατία». Είπε επίσης: «Είμαστε,
ούτως ή άλλως, αναγκασμένοι να ξαναδούμε και πολιτικά, με τη
διορατικότητα που πρέπει, τη συζήτηση για τον South Stream, να
εκτιμήσουμε με τους νέους όρους που υπάρχουν πια στην Παγκόσμια
Ενεργειακή Οικονομία τη σχέση των αγωγών με άλλες μορφές
φυσικού αερίου που δε μεταφέρονται μέσω αγωγών, αλλά ενδιαφέρουν πάρα
πολύ την παγκόσμια ναυτιλία και άρα και την ελληνική ναυτιλία».
Το υγροποιημένο φυσικό αέριο ή το συμπυκνωμένο που μεταφέρονται με
ειδικά πλοία, στην κατασκευή ή αγορά των οποίων έχουν ήδη προβεί Έλληνες
εφοπλιστές.
Παραπέρα, εκφράζοντας την αγωνία ελληνικών μονοπωλίων να εξασφαλίσουν φτηνότερο καύσιμο τόνισε «την
ανάγκη για μια ενιαία (σ.σ. στο πλαίσιο της ΕΕ) διαπραγμάτευση τιμών
από τρίτους προμηθευτές (βλ. Ρωσία), κάτι που δε γίνεται». Στάθηκε και σε ένα άλλο ζήτημα που καίει τα μονοπώλια: «Αντιλαμβάνεστε
ότι το ερώτημα πάντα σε όλες αυτές τις περιπτώσεις - αντιλαμβάνεστε
πολύ καλύτερα από μένα -, όσοι προέρχεστε από τον ιδιωτικό τομέα και από
την αγορά, είναι τι δυνατότητες χρηματοδότησης υπάρχουν, πού είναι τα
κονδύλια και πώς μπορούν ν' αξιοποιηθούν». Παρέπεμψε στην Ευρωπαϊκή
Τράπεζα Επενδύσεων, την Ευρωπαϊκή Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την
Ανάπτυξη, την Τράπεζα για την Ανάπτυξη της Μαύρης Θάλασσας, μηχανισμούς
που έστησαν οι αστικές κυβερνήσεις ακριβώς για να εξασφαλίζουν
χρηματοδότηση στα μονοπώλια.
Τέλος, τους υπέδειξε κι άλλους τομείς δραστηριοποίησης για να βγάλουν στο πολλαπλάσιο την όποια αρχική τους επένδυση: «Υπάρχουν
και στην άλλη πλευρά του λόφου ελλείψεις στις υποδομές. Όσο κι αν
φαίνεται περίεργο, παρόλα όσα έχουν γίνει τις δεκαετίες από το '50 έως
τώρα, επί τόσα χρόνια, στην πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η ήπειρος
η ίδια, ο χώρος, η γη, έχει πολύ μεγάλες ανάγκες. Ανάγκες για
επενδύσεις, για υποδομές, για δίκτυα σε όλους αυτούς τους τομείς που
είδαμε προηγουμένως».
Σε ένα επόμενο βήμα, ο ΥΠΕΞ Ε. Βενιζέλος, υπό την ιδιότητα του προεδρεύοντος του Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ επισκέπτεται τις
πρωτεύουσες των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων. Στο επίκεντρο είναι η
προώθηση της στρατηγικής επιλογής της ΕΕ για διεύρυνση στην περιοχή,
προοπτική στην οποία έχει επενδύσει πολλά η ελληνική αστική τάξη
προσδοκώντας μερίδιο από τη λεία των εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων, τη
μεγαλύτερη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και της εργατικής δύναμης των
λαών των συγκεκριμένων χωρών. Ο Έλληνας ΥΠΕΞ συναντήθηκε στο Βελιγράδι με τον πρωθυπουργό της Σερβίας, Ιβιτσα Ντάσιτς. Θυμίζουμε ότι στις 21 Γενάρη συγκλήθηκε
η Διακυβερνητική Διάσκεψη της ΕΕ που κήρυξε επίσημα την έναρξη των
διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Σερβίας στην ΕΕ. Στόχος της σερβικής
κυβέρνησης είναι η ένταξη να ολοκληρωθεί μέχρι το 2020.
Ο Ε. Βενιζέλος δήλωσε απ' την πλευρά του ότι η Ελλάδα, σε διμερές
επίπεδο, είναι έτοιμη να προσφέρει κάθε δυνατή βοήθεια στη σερβική
κυβέρνηση προκειμένου να επιτύχει την ένταξη. Εξήρε επίσης τη στάση της
λέγοντας ότι «η σερβική πολιτική ηγεσία έχει λάβει γενναίες αποφάσεις
που αφορούν τη σταθερότητα και την προοπτική όλης της περιοχής των
Δυτικών Βαλκανίων», παραπέμποντας ουσιαστικά σε υποχωρήσεις στις πιέσεις ΝΑΤΟ και ΕΕ για τοΚόσσοβο.
Παραπέρα, σημείωσε ότι οι σχέσεις Ελλάδας - Σερβίας έχουν «συγκεκριμένο πρακτικό περιεχόμενο, όχι μόνο πολιτικό αλλά και οικονομικό». Μνημονεύοντας με τον Σέρβο πρωθυπουργό την παρουσία ελληνικών επιχειρήσεων στη Σερβία, ο Βενιζέλος τόνισε: «Είμαστε
ο τρίτος άμεσος ξένος επενδυτής στη Σερβία και θέλουμε αυτό να
συνεχιστεί. Να γίνουν ακόμα πιο στενές οι οικονομικές σχέσεις ανάμεσα
στις δύο χώρες». Να αναβαθμιστεί δηλαδή ο ρόλος της
αστικής τάξης της Ελλάδας, εδραιώνοντας και διευρύνοντας την
επιχειρηματική της παρουσία σε πλατύτερες γεωγραφικές ζώνες. Οι δύο
πλευρές, τέλος, επιβεβαίωσαν τη βούλησή τους να οργανώσουν τη δεύτερη
Διακυβερνητική Συνάντηση υψηλού επιπέδου των δύο χωρών το δεύτερο
εξάμηνο του 2014. Ο
Ε. Βενιζέλος θα επισκεφθεί στη συνέχεια Μαυροβούνιο, Βοσνία -
Ερζεγοβίνη, Κόσσοβο, ΠΓΔΜ και Αλβανία. Θυμίζουμε ότι στην ΕΕ έχει
ενταχθεί ήδη η Κροατία και τον Ιούνη η ΕΕ επανεξετάζει την απόδοση της
ιδιότητας του υποψήφιου κράτους - μέλους στην Αλβανία.
Θεωρούμε
ότι όποιος επιχείρησε να εξηγήσει τις όποιες επιλογές της άρχουσας
τάξης χρησιμοποιώντας με τον πατροπαράδοτο τρόπο τα ερμηνευτικά εργαλεία
της εξάρτησης-υποτέλειας κλπ. αδυνατεί να δει αφενός τις πραγματικές
βλέψεις του ελληνικού κεφαλαίου, αφετέρου, τους πραγματικούς κίνδυνους
που κρύβει για την εργατική τάξη εντός και εκτός συνόρων. Γιατί
ουσιαστικά αδυνατεί να δει ότι πρόκειται για την επιβολή των νέων όρων
καπιταλιστικής κερδοφορίας, των σύγχρονων όρων εκμετάλλευσης και
καταπίεσης των εργαζομένων. Από ένα κράτος διαρκούς έκτακτης ανάγκης του
κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, όπου τα δόγματα Άμυνας-Ασφάλειας του
αστικού κατεστημένου υλοποιούνται από το πλέγμα των κατασταλτικών και
στρατιωτικών δυνάμεων –με αλληλεπικαλυπτόμενους ρόλους- ενάντια σε κάθε
ασύμμετρη απειλή, εντός και εκτός συνόρων, είτε με εθνικές δυνάμεις,
είτε με ιμπεριαλιστικές εκστρατείες που θα επιβάλλουν τα συνολικά
καπιταλιστικά συμφέροντα.
Αυτή επομένως είναι η Ε.Ε. των καπιταλιστών και ιμπεριαλιστών. Δεν αλλάζει, δεν μεταρρυθμίζεται. ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
